Ξεφυλλίζοντας, τελευταία, το βιβλίο του Πέτρου Χαρτοκόλλη, Ιδανικοί Αυτόχειρες: Έλληνες λογοτέχνες που αυτοκτόνησαν (Εκδ. Εστία), έπεσα πάνω σε «ποιητικούς διαλόγους» που αγνοούσα. Παρουσιάζουν ενδιαφέρον, ειδικά οι νεότεροι. Όπως, π.χ., το ποίημα του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου:
Στον Κ.Κ.
Ελάχιστα ωραιότερος από την ποίησή σου
Λίγο πιο ζωντανός από το πτώμα σου
Πάψε να υπνοβατείς στους στίχους μου
Ηλίθιε αυτόχειρα των παιδικών μου χρόνων.
1 σχόλιο:
Κι εγώ το αγνοούσα αυτό,ωστόσο είναι ωραίο κατά τη γνώμη μου
Δημοσίευση σχολίου