Σάββατο, Μαρτίου 01, 2008

Ο σύγχρονος «καρυωτακισμός» (;)

Η διαδικτυακή αναζήτηση αποφέρει καρπούς συχνά-πυκνά. Εδώ ένα κείμενο του Κ. Κουτσουρέλη περί του «νέου καρυωτακισμού», της αναβίωσης δηλαδή ενός «ρεύματος» που ναι μεν δεν υπήρξε στην πραγματικότητα ποτέ [ως σχολή], όρισε όμως τον τρόπο της κριτικής έναντι μιας γενιάς ποιητών [της γενιάς του Καρυωτάκη, προφανώς]. Η αναβίωση του ρεύματος τούτου, όπως την διατυπώνει ο Κουτσουρέλης, υποδεικνύει καταρχήν ότι ο «νεκρός της Πρέβεζας» εξακολουθεί -- όπως έλεγε τις περασμένες τρεις βδομάδες ο Κοροπούλης άλλωστε -- να μένει άταφος: το μακρύ του ποδάρι αρνείται πεισματικά να υποκύψει και να θαφτεί επιτέλους κάτω απ' το χώμα. Το γεγονός ότι σήμερα, 80 χρόνια μετά τον πυροβολισμό της παραλίας της Πρέβεζας, το ποδάρι αυτό γίνεται διαχωριστική γραμμή, όριο σχολών και κριτικών αποτιμήσεων, όρος ομολογίας πίστεως ή απιστίας, δείχνει ξεκάθαρα ότι ο άταφος νεκρός συνεχίζει να βρυκολακιάζει τη λογοτεχνία -- ή μήπως την κριτική;

To be continued... [πολλές υποσχέσεις μαζεύτηκαν, αλλά ας είναι... ίσως να συνεχιστεί, ίσως όχι]