Τετάρτη, Μαρτίου 31, 2010

Απηνής Καταδίωξις υπό του περίφημου Κίρκου

Η είδηση της αυτοκτονίας του Καρυωτάκη, όπως την παρουσίασε η εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, στο φύλλο της 26ης Ιουλίου 1928. Κοινός τόπος σε όλες η πολιτική δίωξη του ποιητή από τον υπουργό. Και βέβαια πάντα μέσα στο δωμάτιό του και με πυροβολισμό στο κεφάλι.

Τρίτη, Μαρτίου 30, 2010

Καρυωτάκης και Γενιά του '30 (και πάλι ο Βαγενάς)

Ο Νάσος Βαγενάς, ακαδημαϊκός-κριτικός-ποιητής, έχει ασχοληθεί συχνά με τον Καρυωτάκη. Σε πολλές επιφυλλίδες του, με τις οποίες ίσως ασχοληθώ κάποια στιγμή [ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία...], έχει προσπαθήσει να δείξει την, κατά τη γνώμη του, εσφαλμένη άποψη μεγάλου μέρους της κριτικής για τη σχέση Καρυωτάκη και Γενιάς του '30. Έπεσα, λοιπόν, πάνω σε μια πρόσφατη επιφυλλίδα του, η οποία αναφέρεται μεν σε έναν εκ των κορυφαίων κριτικών της Γενιάς του '30, τον  Καραντώνη, αλλά εστιάζει και πάλι στην άποψη που είχε ο τελευταίος για τον Καρυωτάκη. Προς το παρόν, αρκεί να επισημάνω ότι έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι ένας υπέρμαχος της Γενιάς του '30 [ποιητής και ο ίδιος] επιλέγει τον Καρυωτάκη προκειμένου να χτίσει τα δικά του επιχειρήματα για μια άλλη «ποιητική σχολή»., η οποία καθόρισε [και καθορίζει, εν πολλοίς] τα νεοελληνικά γράμματα για πολλές δεκαετίες.
Δείτε την επιφυλλίδα εδώ.

Κυριακή, Μαρτίου 28, 2010

Ένα θύμα του Κύρκου

Στις 27.07.1928 καταγράφει την είδηση της αυτοκτονίας του Καρυωτάκη η εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ. Σε ένα μονόστηλο, δεν παραλείπει να σημειώσει [στον υπέρτιτλο] ότι ο ποιητής υπήρξε θύμα του Κίρκου [sic]. Ο «τέλειος άνθρωπος» Καρυωτάκης έπεσε αναμφίβολα θύμα του «φαύλου» υπουργού και των διώξεών του.

Δευτέρα, Μαρτίου 15, 2010

Ατυχές θύμα του υπουργού

Η είδηση για την αυτοκτονία του Καρυωτάκη, όπως παρουσιάζεται στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ (26 Ιουλίου 1928).



Το ενδιαφέρον είναι ότι τα περισσότερα ρεπορτάζ της εποχής περιέχουν τις ίδιες ανακρίβειες σχετικά με την αυτοκτονία του Καρυωτάκη [πυροβολισμός στο κεφάλι, στο δωμάτιό του στην Πρέβεζα]. Αναρωτιέμαι αν πρόκειται για «καθοδηγούμενες» πληροφορίες [από την οικογένεια του ποιητή;] ή αν γενικώς ήταν πιο «καθώς πρέπει» να έχει αυτοκτονήσει εντός του δωματίου του και με πυροβολισμό στον κρόταφο [πιο... κόσμια επιλογή απ' την καρδιά, άραγε;]. Προφανώς, είναι αμελητέα λεπτομέρεια όσον αφορά τον ποιητή, ενδιαφέρουσα όμως όσον αφορά την εποχή. Δεν θυμάμαι αν έχει απαντηθεί το ζήτημα στη βιβλιογραφία, ωστόσο έχει ένα ενδιαφέρον. Και οι δύο εφημερίδες, πάντως, συμφωνούν ότι επρόκειτο για νευρασθενικό τύπο, τα... νεύρα του οποίου είχαν διαταραχτεί ακόμα περισσότερο από τις «διώξεις» του υπουργού. Ο υπουργός, η Πρέβεζα, η σύφιλη, η επαρχία, η υπαλληλική εργασία είναι οι βασικοί υποψήφιοι [82 χρόνια σχεδόν] για το ρόλο του βασικού υπαίτιου της ύστατης πράξης του ποιητή.

Παρασκευή, Μαρτίου 12, 2010

Θύμα του Οικοπεδοφάγου Υπουργού

Σκαλίζω τις τελευταίες μέρες τις εφημερίδες του μεσοπολέμου -- ειδικά το δεκαήμερο της αυτοκτονίας του Καρυωτάκη. [ηλεκτρονικά φυσικά, απ' το site της Βιβλιοθήκης της Βουλής -- μια προσφορά του blog του Ν. Σαραντάκου] Παρακάτω, ο τρόπος με τον οποίο αναφέρεται στην είδηση της αυτοκτονίας του ποιητή η [αντιβενιζελική] εφημερίδα ΕΛΛΗΝΙΚΗ [στο φύλλο της 26ης Ιουλίου -- ε, τα νέα διαδίδονταν πολύ πιο αργά εκείνες τις μέρες].

«Μια απηνής καταδίωξη που οδηγεί εις τον θάνατον»!!