Πέμπτη, Νοεμβρίου 01, 2007

Μνημόσυνων... συνέχεια

Πάλι με καθυστέρηση μιας μέρας. Εδώ μνημόσυνο φίλου σκοτεινού, σιωπηλού, υπόγειου. 31 Οκτωβρίου του 1888 γεννήθηκε ο Ναπολέων Λαπαθιώτης. Ήταν πολλά πράγματα, ένα από αυτά «ποιητής». Της γενιάς, της παρέας, της σκοτεινιάς του Καρυωτάκη. Μνημόσυνο ημιτελές, όπως όλα.

Γύρω η μαυρίλα,
Μέσα η καρδιά μου.

Στο πάτημά μου
Τρίζουν τα φύλλα.

Νερό αργοκύλα !
Στολίδια γάμου

Ξεσκίδια χάμου.
Ανατριχίλα

Μες στο βιβλίο
Σκυμμένα μάτια,

Και δε διαβάζω.

Σιωπή, ερμιά, κρύο.
Πέρα; Παλάτια.

Σκοινιά. Σπαράζω...

2 σχόλια:

Βασίλης είπε...

καλά τα πάμε με τα μνημόσυνα φίλων και μαθητών.
το γενέθλιο όμως του Καρυωτάκη (30 Οκτωβρίου 1896) το άφησες να περάσει έτσι? εκτός και αν γίνει και αυτο καθυστερημένα σύμφωνα με την συνήθεια...



πολύ καλό το blog όπως και το site,συνέχισε έτσι

lost είπε...

Για τον Καρυωτάκη, μνημόσυνο είναι το site, το blog, η καθημερινότητα. Ως εκ τούτου, αναβάλλεται...

Thanx για το σχόλιο...