ΔΙΑΒΑΙΝΟΥΝ
Διαβαίνουν οι χανούμισσες! Μεριάστε σεις, διαβάτες,
κρυφτείτε να θαυμάσετε την ομορφιά, τη χάρη
που θα προβάλει γελαστή. Αργοδιαβαίνουν -- να τες! --
με τη δειλή περπατησιά, με το κρυφό καμάρι.
Κοιτάχτε τες, ασκέπαστες, γεμάτες από νιάτα
σε μαύρο φόντο λάμπουνε -- σαν μαγικά αστέρια
στης νύχτας το τρισκόταδο -- ολόασπρα, αφράτα
κεφάλια ηλιογέννητα κι αφροπλασμένα χέρια.
Ω, πόσους λάγνους πόθους προδίδει αυτό το βλέμμα
π' αστράφτει και θαμπώνει! Και ποιο ερωτομίλημα
να σιγολέν τα χείλια τους -- που λες πως στάζουν αίμα --
σαν ποτίζουν τον πασά με το γλυκό τους φιλήμα;
Διαβαίνουν οι χανούμισσες! Μεριάστε σεις, διαβάτες,
κρυφτείτε να θαυμάσετε την ομορφιά, τη χάρη
που θα προβάλει γελαστή. Αργοδιαβαίνουν -- να τες! --
με τη δειλή περπατησιά, με το κρυφό καμάρι.
Κοιτάχτε τες, ασκέπαστες, γεμάτες από νιάτα
σε μαύρο φόντο λάμπουνε -- σαν μαγικά αστέρια
στης νύχτας το τρισκόταδο -- ολόασπρα, αφράτα
κεφάλια ηλιογέννητα κι αφροπλασμένα χέρια.
Ω, πόσους λάγνους πόθους προδίδει αυτό το βλέμμα
π' αστράφτει και θαμπώνει! Και ποιο ερωτομίλημα
να σιγολέν τα χείλια τους -- που λες πως στάζουν αίμα --
σαν ποτίζουν τον πασά με το γλυκό τους φιλήμα;
[Δημοσιευτήκε: Ελλάς, 15.02.1915]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου