Μνημόσυνων... συνέχεια

Πάλι με καθυστέρηση μιας μέρας. Εδώ μνημόσυνο φίλου σκοτεινού, σιωπηλού, υπόγειου. 31 Οκτωβρίου του 1888 γεννήθηκε ο Ναπολέων Λαπαθιώτης. Ήταν πολλά πράγματα, ένα από αυτά «ποιητής». Της γενιάς, της παρέας, της σκοτεινιάς του Καρυωτάκη. Μνημόσυνο ημιτελές, όπως όλα.

Γύρω η μαυρίλα,
Μέσα η καρδιά μου.
Στο πάτημά μου
Τρίζουν τα φύλλα.

Νερό αργοκύλα !
Στολίδια γάμου
Ξεσκίδια χάμου.
Ανατριχίλα

Μες στο βιβλίο
Σκυμμένα μάτια,
Και δε διαβάζω.

Σιωπή, ερμιά, κρύο.
Πέρα; Παλάτια.
Σκοινιά. Σπαράζω...