Η βροχή μας έφερε κοράκια στο μυαλό σου τρίζουν ακόμα τα λάστιχα του δρόμου. Σφυράς στο μανιασμένοι άνεμο μα δε σ' ακούει πια ούτε μια λύπη. Ξεκίνησες να πας κι ύστερα κρύφτηκες επιστροφή άλλη μια μέχρι πότε;
"Φεύγεις και πας. Είσαι καράβι. Μπροστά κοιτάς. Η θάλασσά σου πυρκαγιές και πάγοι μα πιο μπροστά πάντα θα στέκει ο γυρισμός σου που στη φουρτούνα αντέχει
Φεύγεις πού πας και πού πιστεύεις; Ποιόν εαυτό γυρεύεις; Όλα είναι εδώ κι όλα για πάντα. Κάθε ταξίδι είναι γυρισμός
Φεύγεις και πας. Πού επιστρέφεις; Σε ποια στεριά; H ξενιτιά σου είναι όσα έχεις. Κι όλα είναι εδώ κι όλα για πάντα Και πιο μακριά σου είσαι μόνο εσύ.
Εσύ γεννάς τη θάλασσα και χτίζεις το καράβι. Είσαι το εδώ και το αλλού. Είσαι η γιορτή του γυρισμού, το δάκρυ του αποχωρισμού και το ταξίδι σου είσαι εσύ. Είσαι το κύμα, το νησί. Είσαι ο αέρας, το πανί και το άσπρο μου μαντίλι
Φεύγεις και πας. Πού ταξιδεύεις; Δρόμοι ανοιχτοί. Τα σύνορά σου είναι όπου αντέχεις. Όλα είναι αλλού κι όλα για λίγο, όταν δεν ξέρεις πως ο δρόμος σου είσαι εσύ"
Δεν υπάρχει επιστροφή... Δεν υπάρχουν νεράιδες... Δεν υπάρχει τίποτε ποτέ πια .
1 σχόλιο:
"Φεύγεις και πας.
Είσαι καράβι.
Μπροστά κοιτάς.
Η θάλασσά σου πυρκαγιές
και πάγοι
μα πιο μπροστά πάντα θα στέκει
ο γυρισμός σου
που στη φουρτούνα αντέχει
Φεύγεις πού πας και πού πιστεύεις;
Ποιόν εαυτό γυρεύεις;
Όλα είναι εδώ κι όλα για πάντα.
Κάθε ταξίδι είναι γυρισμός
Φεύγεις και πας.
Πού επιστρέφεις;
Σε ποια στεριά;
H ξενιτιά σου είναι όσα έχεις.
Κι όλα είναι εδώ κι όλα για πάντα
Και πιο μακριά σου είσαι μόνο εσύ.
Εσύ γεννάς τη θάλασσα
και χτίζεις το καράβι.
Είσαι το εδώ και το αλλού.
Είσαι η γιορτή του γυρισμού,
το δάκρυ του αποχωρισμού
και το ταξίδι σου είσαι εσύ.
Είσαι το κύμα, το νησί.
Είσαι ο αέρας,
το πανί και το άσπρο μου μαντίλι
Φεύγεις και πας.
Πού ταξιδεύεις;
Δρόμοι ανοιχτοί.
Τα σύνορά σου είναι όπου αντέχεις.
Όλα είναι αλλού κι όλα για λίγο,
όταν δεν ξέρεις πως
ο δρόμος σου είσαι εσύ"
Δεν υπάρχει
επιστροφή...
Δεν υπάρχουν
νεράιδες...
Δεν υπάρχει
τίποτε
ποτέ
πια
.
Δημοσίευση σχολίου