ΠΕΛ ΜΕΛ / VI

VI.

ΔΑΣΚΑΛΟΣ
Ήλθον ενταύθα ο δύστηνος
αφήσας εσπευσμένως
τη σύζυγον μου οίκαδε
μονάχην, ο καημένος.

Ου μην αλλά και την τερπνήν
διέκοψα μελέτην,
μόλις προφθάσας πρόχειρον
να δέσω λαιμοδέτην.

Και κήρυξ ήλθον αρετής
εις τόπον απωλείας,
ένθα οι νέοι οδηγούν
διπυριτοκλεπτρίας

και λήσμονες, οι άθλιοι
της δόξης των προγόνων
εις όργια παραδίδονται
ερώτων πάνυ αγόνων.

ΓΚΑΡΣΟΝΙ
Η ευφράδεια του λόγου σου,
διδάσκαλε, μας τέρπει·
μ' αν θέλεις και του λόγου σου,
έχουμε την Ευτέρπη,

ενάρετον κοράσιον
σπανιωτάτου κάλλους,
που εφοίτησε τις γυμνάσιον
και προτιμά δασκάλους.

Μαθήματα ευχάριστα
ολίγα θα της δώσεις,
αν και γνωρίζει άριστα
τας κλίσεις και τας πτώσεις.

ΔΑΣΚΑΛΟΣ
Οίμοι, παπαί, ιατταταί!
βαβαί και πάλιν οίμοι!
Θράσους ομοίου παράδειγμα
-- δεν με απατά η μνήμη --

ουδείς ποτέ ανέγραψε,
ουδείς των συγγραφέων.
Τι λόγοι σας εξέφυγαν
του έρκους των χειλέων;

Τον κεραυνόν σου, δος μοι, ω Ζευ,
ίνα τους κατακάψω!
Προτείνετε, αλιτήριοι,
φιλίαν να συνάψω

με διπυριτοκλεπτρίαν,
χυδαϊστί κοκόταν;
Να 'ταν τουλάχιστ' όμορφη,
επήγαινε κ' ερχόταν!