Τρίτη, Φεβρουαρίου 27, 2007

ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ


ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ

Με ξέσκεπα τα στήθια, με κρυμμένα
τα μάγουλα στη μάσκα, τριγυρίζουν
οι βλάχες, οι κοντέσες, και χαρίζουν
ολούθε χαμογέλια ονειρεμένα.

Πιερότοι κι αρλεκίνοι, μ' αναμμένα
τα μάτια τους, τις γύμνιες αντικρίζουν
και --απόκριση στα γέλια-- πλημμυρίζουν
τη γλύκα πα' στα χείλια τα βαμμένα,

τη γλύκα του φιλιού. Κάποιος ιππότης
με μια που 'ναι ντυμένη σα δεσπότης
--παράξενο ζευγάρι-- σιργιανάει.

Κι ο διάολος μες στου ντόμινου τ' ατλάζι
φιλιά μ' εν' αγγελούδι σαν αλλάζει,
ουρλιάζοντας τη μαύρη ουρά κουνάει.

[Απορρίφτηκε από το Νουμά στις 17.01.1915. Δημοσιεύτηκε ταυτόχρονα: Ελλάς: 25.01.1915 (Η΄, 618) και Παρνασσός: 25.01.1915 (Ε΄, 250)]

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ολαρία - ολαρά
Σαββόπουλος Διονύσης
Μουσική/Στίχοι: Σαββόπουλος Διονύσης

(Από το Βρώμικο Ψωμί - 1972)

Ολαρί - α, ο λα ρά, χιόνι πέφτει από ψηλά
χιόνι πέφτει και σκεπάζει την αυλή μας, το μυαλό μου φτερουγίζει μακριά
χιόνι πέφτει και σκεπάζει τη σκεπή μας και το άρρωστο σκυλί μας ξεψυχά

Ολαρία - ολαρά, μαύρο τύμπανο χτυπά
τα παιδιά που αγαπούν τα στρατιωτάκια, τ’ αλογάκια και τα ξύλινα σπαθιά
βρικολάκιασαν σε τούτα τα στιχάκια, έλα μέσα και μίλα πιο σιγά

Ολαρία - ολαρά, δάγκωσε με πιο βαθιά
Αχ, ο Όλιβερ Τουίστ χαμογελάει και ο Χίτλερ του χαϊδεύει τα μαλλιά
διαμαντένιο δαχτυλίδι του φοράει και πετούν αγκαλιασμένοι μακριά

Ολαρία - ολαρά, με σουραύλια και βιολιά
θα βρεθούμε όλοι μαζί στο πανηγύρι, θα ‘ναι όλη η παλιά μας συντροφιά
και θα πιούμε από το ίδιο το ποτήρι και την πιο πικρή γουλιά

Ολαρία - ολαρά, γύρω - γύρω τα παιδιά
ο μαρκήσιος Ντε Σαντ μ’ ένα χίπη, ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά
ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη κι η παρθένα με τον σατανά

Όλα είναι μακρινά κι ευτυχισμένα
και το χιόνι πέφτει από ψηλά
τα ζευγάρια στροβιλίζονται πιο πέρα
κι η κοπέλα μου αστράφτει από χαρά.